To duże ryzyko finansowe powinno zostać ukazane w kontekście korzystnych zabezpieczeń, istniejących w powszechnym systemie ubezpieczeń społecznych (wypadkowych), który zapewnia ofiarom wypadków w pracy zasiłek chorobowy równy 100% wynagrodzenia, jednorazowe odszkodowania, a w przypadku utraty zdolności do pracy także rentę na korzystniejszych warunkach finansowych niż tzw. renta z ogólnego stanu zdrowia. Także renta rodzinna, przysługująca rodzinie śmiertelnej ofiary wypadku w pracy, jest wyższa niż „zwykła” renta rodzinna.
Badania jakościowe pokazały, że wiele osób nie wie, w jaki sposób będzie wyliczana ich przyszła emerytura. Mają wprawdzie świadomość, że okres wykonywania pracy nierejestrowanej nie daje uprawnień emerytalnych, ale równocześnie wielu z nich nie tylko nie zna zasad, ale też nie do końca wierzy w efektywność zreformowanego systemu emerytalnego. W momencie wprowadzania reformy systemu emerytalnego dużo uwagi poświęcono przekazaniu społeczeństwu informacji, że kwota przyszłej emerytury jest bezpośrednio zależna od kwoty składek wpłaconych przez cały okres aktywności zawodowej. Obecnie, po prawie 9 latach od wdrożenia reformy nadszedł czas, aby przypomnieć zasady nowego systemu emerytalnego. Jest to o tyle łatwiejsze, że ubezpieczeni od lat otrzymują już zarówno coroczne informacje o stanie kont w OFE, jak i informacje o kwocie składek zaewidencjonowanych na koncie w ZUS. Tego typu oddziaływanie na świadomość osób wykonujących pracę nierejestrowaną może być dla nich silnym bodźcem (w połączeniu z innymi bodźcami proponowanymi w niniejszych rekomendacjach) do poszukiwania możliwości zatrudnienia rejestrowanego.
Leave a reply