Efektywne podejście do walki z szarą strefą zależy od kontekstu, w którym to podejście będzie realizowane. Do zidentyfikowania efektywnej polityki, konieczne jest uwzględnienie różnych przyczyn powodujących powstawanie nielegalnej gospodarki. Komisja Europejska przytacza w swoim raporcie z 2001 r. cztery kategorie determinantów mających istotny wpływ na istnienie szarej strefy. Są to:
– stosunki rynkowe (rynek pracy, rynek towarów i usług oraz rynek informacji)
– stosunki instytucjonalne (stosunek obywateli do władz publicznych, do instytucji, do podatków)
– charakterystyka jednostki/gospodarstwa domowego (np. sytuacja finansowa, umiejętności, poziom wykształcenia, pleć itp.)
– czynniki środowiskowe (globalizacja, migracja).
Czynniki te, w ramach wymienionych kategorii, w różnych kombinacjach będą zapoczątkowywały różne objawy pracy nielegalnej. Owocna polityka to taka, która uwzględnia tę mieszankę czynników i okoliczności. To oznacza, że powinna być ona „szyta na miarę”. Nie ma zatem standardowego rozwiązania, które mogłoby zostać zastosowane. Jakkolwiek do każdej z tych kategorii Komisja zidentyfikowała pewne opcje rozwiązań. Razem tworzą one swego rodzaju pakiet narzędzi (toolbox) dla twórców polityki. Opcje te można podzielić na cztery kategorie.
Leave a reply