Inna forma rozrachunków międzybankowych

Wobec banku pośredniczącego, bank zlecający mu pośredniczenie w rozliczeniach międzybankowych, jest klientem. Jego dyspozycje płatnicze włącza on do własnego systemu rozrachunków międzybankowych, które mogą przebiegać za pośrednictwem KIR lub w drodze bezpośredniej wymiany dokumentów rozliczeniowych z innymi bankami. W umowie o rachunek bieżący musi być rozwiązany sposób pokrywania dyspozycji płatniczych w przypadku wystąpienia salda debetowego. Zgodnie z ogólnie obowiązującą zasadą dyspozycje zleceniodawcy nie znajdujące pokrycia w saldzie jego rachunku bieżącego są mu zwracane przez bank pośredniczący. Nie wyklucza to jednak wykonania dyspozycji bez pokrycia z krótkookresowego refinansowania przez bank pośredniczący banku zleceniodawcy. Tego rodzaju pomoc usprawniająca tok rozliczeń musi być jednak przewidziana w umowie rachunku bankowego lub w odrębnej umowie o kredyt refinansowy.

Inna forma rozrachunków międzybankowych może polegać na bezpośredniej wymianie zleceń płatniczych między bankami (ad 3). Centrale tych banków zawierają, uzgodnione w umowach z NBP, porozumienie określające szczegółowo jednostki uczestniczące i zasady wymiany zleceń. Określają one szczegółowo zasady dokumentowania zleceń, tryb bezpośredniej wymiany zleceń, a także sposoby korygowania ewentualnych błędów. Centrale obu banków rejestrują wzajemne wierzytelności wynikające z dokumentacji swych oddziałów, a saldo wynikające z kompensaty wierzytelności rozliczają za pośrednictwem rachunków bieżących w NBP.

Posted in Biznesowo on 18 Kwi