Kobiety i mężczyźni inaczej pojmują zespół i dlatego mają inne kody rozpoznawania i akceptowania jego członków. Oczywiście w odniesieniu do konkretnych osób mogą występować znaczne różnice – wszak zdarzają się mężczyźni o typowo kobiecych cechach, jak również kobiety
– 0 cechach męskich. Dlatego uważnie obserwuj otoczenie. Zbadaj również samego siebie – to, w jaki sposób rozpoznajesz członków swojego zespołu (czyli kto gra w twojej drużynie) i jak to robi osoba płci przeciwnej, którą dobrze znasz. Poznasz wtedy lepiej swój sposób komunikowania przynależności do grupy, a tym samym będziesz potrafił szybciej nazywać
– 1 rozpoznawać kod, jakim komunikuje osoba decydująca o tym, czy ciebie zatrudnić.
Zasadniczo mężczyźni mają silne poczucie więzi, a trwałe relacje tworzą na bazie zadań i wspólnych celów. To one sprawiają, że zostajesz zaakceptowany i przyjęty do zespołu. Życie społeczne mężczyzn i ich odbiór świata zewnętrznego reguluje hierarchia. Stąd na poczesnym miejscu stoją u nich zwykle gadżety, które są wyznacznikami statusu społecznego (np. auto, telefon, komputer), a także formalna władza i uznanie hierarchii. Gdy mężczyzna rekrutuje mężczyznę, rozmawia z nim o konkretach. I dokonuje oceny, czy będzie on wobec niego lojalny, czy będzie grał w jednej drużynie. Jeżeli więc uda ci się przejąć inicjatywę i tak poprowadzić rozmowę kwalifikacyjną, by omówić cele i zadania na danym stanowisku – i jeśli przy tym jeszcze okażesz uległość i spolegliwość, wtedy masz szansę, że osoba podejmująca decyzję o zatrudnieniu pomyśli o tobie jak o członku zespołu. Przy tej okazji liczyć się będą wszystkie zagadnienia pomocne w ustaleniu twojej drużyny – gadżety, takie jak samochód, komputer, telefon, a także zainteresowania i pasje (sport, polityka). W mężczyznach bardzo silnie uruchamiają się emocje „my-oni”, nasza paczka przeciw innej paczce. Pokieruj rozmową tak, aby osoba podejmująca decyzje była przekonana, że grasz w jej drużynie.
Leave a reply