Powinny zostać także udoskonalone zachęty do przekształcania pracy niede- klarowanej w legalną. Dobrowolne przechodzenie z szarej strefy do formalnego zatrudnienia powinno być atrakcyjne w sensie niestwarzającym ryzyka kosztu. Ponadto formalne procedury związane z nawiązaniem legalnego stosunku pracy powinny ograniczyć się do minimum.
Powiązanie pomiędzy podatkami i dochodami musi być jasno widoczne. Jednym z przykładów jest rozwój systemu emerytalnego, w którym istnieje jasna relacja pomiędzy zarobionymi pieniędzmi a wysokością osiąganych świadczeń emerytalnych.
Tradycje kulturowe w pewnych krajach mogą w dłuższej perspektywie utrzymywać nielegalną gospodarkę na relatywnie wysokim poziomie. W takich wypadkach nie można oczekiwać szybkich rezultatów od łączonych działań, prowadzanych na poziomie krajowym lub międzynarodowym. Wśród czynników kulturowych w nowych krajach członkowskich i kandydujących są te wynikające z socjalistycznej przeszłości i te z głębszymi korzeniami w historii. Te pierwsze są łatwiejsze do pokonania. Wraz z reformami ekonomicznymi i zmianami instytucjonalnymi wyraźnie należą do przejściowego okresu transformacji. Te drugie są dużo trudniejsze do pokonania, nawet gdy zostanie wprowadzona polityka walki z nimi.
W celu porównywania wielu krajów i ich nieformalnej gospodarki musi być przyjęta wspólna definicja w krajach Unii Europejskiej. Konieczne są również wspólne metody gromadzenia danych. Komisja jest zdania, że Unia Europejska powinna rekomendować krajom gromadzenie danych przy użyciu kombinacji metod, jednak podkreśla jednocześnie ważność metod bezpośrednich. Torują one drogę stabilnemu i efektywnemu używaniu zasobów.
Leave a reply