W tej sytuacji, także aby zapewnić maksymalną efektywność działalności kontrolnej władz publicznych w zakresie pracy nierejestrowanej, należy zbudować centralny system monitorowania nielegalnego zatrudnienia, obejmujący m.in. rejestrację wszystkich przypadków stwierdzonych nieprawidłowości u poszczególnych pracodawców, pozwalający na analizę branżową, terytorialną i strukturalną zjawiska, dający służbom kontrolnym bieżący dostąp do informacji o rzetelności poszczególnych przedsiębiorców, umożliwiający szybkie ustalenie liczby kontroli przeprowadzonych w określonym czasie lub u określonych grup pracodawców. Rejestr przedsiębiorców, u których stwierdzono w ostatnich dwóch latach przypadki nie- rejestrowanego zatrudniania, powinien być jawny i publicznie dostępny. Dostęp do takiego systemu i współudział w jego tworzeniu powinny mieć wszystkie instytucje zajmujące się bezpośrednią działalnością kontrolną u pracodawców. Wdrożenie takiego rozwiązania wymaga czasu, potrzebnego m.in. do ujednolicenia metodologii prezentacji danych pozyskiwanych przez różne instytucje. System ten powinien także objąć blok informacyjny, pomocny w pracy wszystkich pracowników służb kontroli, zawierający m.in. opisy najciekawszych wykrytych przypadków omijania istniejących przepisów, stosowane interpretacje przepisów praca i orzecznictwo sądowe mające wpływ na zjawisko pracy nierejestrowanej. Koordynacją działań w tym zakresie powinna zająć się jedna instytucja publiczna (w toku szczegółowych prac koncepcyjnych należy dokonać wyboru pomiędzy Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej i Państwową Inspekcją Pracy).
Leave a reply