Równocześnie z wprowadzeniem przez prezesa NBP nowych zasad rozrachunków międzybankowych, powołano Krajową Izbę Rozliczeniową S.A. (KIR), która przejęła znaczną część czynności wykonywanych przez NBP, pełniącego dotychczas rolę centralnej instytucji rozliczeniowej. W ramach KIR działa obecnie centrala i 17 regionalnych izb rozliczeniowych, które początkowo nie objęły swym zasięgiem wszystkich banków. Niemniej już w pierwszych miesiącach KIR obsługiwał około 90% rozrachunków międzybankowych i przyczynił się do usprawnienia rozliczeń i przyspieszenia szybkości krążenia pieniądza (zob. rozdz. 6.2).
Omawiane zarządzenie dopuszcza (ad 2), aby mniejsze banki realizowały zlecenia płatnicze swych klientów za pośrednictwem banku prowadzącego ich rachunek. Wówczas w zawartych między nimi umowach rachunku bankowego ustala się zasady pośredniczenia w rozrachunkach międzybankowych. Bank pośredniczący otwiera dla banku zlecającego pośrednictwo rachunek bieżący, który pełni podobne funkcje co rachunki bieżące większych banków w NBP. Na rachunek bieżący banku ,,zleceniodawcy” wpływają w banku pośredniczącym środki z innych banków wykonujących dyspozycje płatnicze na rzecz jego klientów.Z kolei dyspozycje płatnicze swoich klientów przekazuje ten bank do banku pośredniczącego. Bank pośredniczący wykonuje otrzymane dyspozycje płatnicze w ciężar rachunku bieżącego banku zleceniodawcy, a o obrotach na tym rachunku informuje go wyciągiem z rachunku bankowego. Za usługi rozliczeniowe bank pośredniczący pobiera prowizje i opłaty, a ponadto taki rachunek bieżący jest zazwyczaj nisko oprocentowany.
Leave a reply