Jeżeli nie masz pracy, to słowa, które przeczytasz, nie zabrzmią dobrze. Jesteśmy jednak pewni, że jak już przemyślisz osobistą sytuację, przyznasz nam rację: „Ten życiowy kryzys to niepowtarzalna szansa dla ciebie i głupio byłoby jej nie wykorzystać’'.
Czytaj więcej
„Po pierwsze uważam, że lepiej zapobiegać Iśonfliktom niż je rozwiązywać. Dlatego podział zadań, obowiązków i kompetencji w moim zespole był jasno komunikowany przy wszystkich. Natomiast raz miałem sytuację, gdy jedna z pracownic zgłosiła, że inna z nią nie rozmawia i nie współpracuje. Wezwałem obie na rozmowę, by przy mnie wyjaśniły sobie, o co chodzi. Otóż jedna miała drugiej za złe, że zostawia brudną kuchnię, a tamta czuła się w obowiązku dbać o czystość. W mojej obecności doszły do porozumienia i obiecały unikać konfliktów. Uświadomiłem im, że nie muszą się przyjaźnić, ale mają współpracować. Od tej pory nie było już nieporozumień”.
Czytaj więcej
Przeanalizuj swoje mocne strony, zarówno zawodowe, jak i osobowościowe. Dokładnie przemyśl, dlaczego twoje atuty miałyby być atrakcyjne w nowej branży i środowisku. Postaraj się znaleźć możliwie najwięcej wspólnych elementów twojego doświadczenia z ostatnich trzech lat i tych wymaganych na stanowisku, o które się ubiegasz. Istotne wskazówki do przemyślenia:
Czytaj więcej
Co z tego stereotypu wynika? Że im jesteś starszy, tym trudniej ci będzie zmienić zawód lub branżę. Pracodawca będzie brał pod uwagę duże ryzyko zatrudnienia cię: może się obawiać, że jego inwestycja w starszego stażem pracownika się nie uda. Brak elastyczności, niechęć do zmian, niechęć do ponadprzeciętnych wyników, brak ambicji – to typowe obawy pracodawców wobec starszych wiekiem pracowników. Możesz jednak zapobiec temu stereotypowi, jeżeli w wieku czterdziestu pięciu czy pięćdziesięciu lat podejmiesz z sukcesem naukę i nabędziesz nowe umiejętności. Dobrym przykładem jest jeden z klientów Ewy, pięćdziesięciosześcioletni inżynier mechanik z wykształcenia, który kilkanaście lat pracował jako szef produkcji, a w wieku pięćdziesięciu dwóch lat ukończył dodatkowo studia licencjackie filologii angielskiej. A także czterdziestotrzyletnia kandydatka, która po kilkunastu latach pracy w recepcji kilkugwiazdkowego hotelu zaczęła z własnej inicjatywy uczęszczać na kursy z zakresu księgowości. W swej decyzji kierowała się obawą, że pewnego pięknego poranka jej miejsce może zająć młoda i urocza koleżanka. Chciała wyprzedzić taką sytuację i wcześniej podjąć pracę jako samodzielna księgowa, gdzie uroda tak bardzo się nie liczy. Jak widać z tych przykładów, determinacja i aktywność mogą skutecznie przełamać stereotypy. Pracodawcy to doceniają.
Czytaj więcej
Gdy kandydat twierdzi, że chce zmienić zawód lub branżę, rekrutujący często patrzą podejrzliwie. Powód już znasz: cały czas „grają bezpiecznie”.
Czytaj więcej
Zauważyliśmy, że wiele osób traktuje rozmowę kwalifikacyjną jak terapię albo ploteczki z przyjaciółką. To błąd. Nawet jeśli w pokoju siedzą uśmiechnięte i serdeczne osoby, żartujące i wprowadzające luźną atmosferę, nie myl tej sytuacji z towarzyskim spotkaniem czy rozmową z psychoterapeutą. Ta swobodna, miła atmosfera świadczy jedynie o tym, że to rekruterzy doskonale się czują. Częstują cię kawą czy herbatą, dają spróbować własnoręcznie upieczonej szarlotki (z doświadczenia Pawła). Takich rozmów przeprowadzili setki lub tysiące, więc prowadzą je z wdziękiem i na luzie. Ich pewność siebie, dobry humor ma też funkcję dodatkową. Ma zmylić twoją czujność. I sprawić, że przedstawisz się takim, jakim jesteś na co dzień. Zapomnisz o przygotowanej autoprezentacji. Twoje wyuczone odpowiedzi nie będą pasowały do pytań zadanych w formie żartu. I wtedy właśnie przedstawisz się w sposób szczery. Oni w ten sposób uzyskają informacje o tobie – dużo wiarygodniejsze niż myślisz. Pamiętaj więc: szczerość tak, ale kontrolowana!
Czytaj więcej
Jakich umiejętności, jakich talentów, w które zostałeś cudownie wyposażony, nie wykorzystujesz? Dlaczego? Czego ci brakuje do działania? Nie znasz kierunku? Brakuje ci motywacji? Główna idea doradztwa zawodowego polega na tym, abyś za pomocą różnych testów, pytań i analizy twojego dotychczasowego doświadczenia zawodowego lub życiowego odkrył atuty
Czytaj więcej
Ania wchodziła po schodach powoli, choć do niedawna na nie wbiegała. Ale rozpierała ją radość. Tak długo czekała, przeciągała ten moment i w końcu… Los zadecydował za nią. Czy to szczęście? Puk, puk. Drzwi szefa były zamknięte.
Czytaj więcej
Celem takiej niezobowiązującej rozmowy jest, aby twój rozmówca zaczął cię kojarzyć jako sympatyczną osobę, z którą chętnie się przebywa. To bardzo ważne szczególnie teraz, gdy jesteś w tarapatach. Mimo swoich problemów pozwól ludziom kojarzyć się pozytywnie i przyjemnie. Unikaj więc opowiadania o kłopotach, nie proś o pomoc, nie użalaj się. Ale nie wysłuchuj też problemów innych, abyś nie byt kojarzony jako ten „smutas” od problemów, choć ty przecież tylko słuchałeś. Pamiętaj, że masz być postrzegany jako sympatyczna, ciepła osoba, która teraz szuka pracy lub chce ją zmienić. Gdy będziesz wysyła! innym pozytywne sygnały, istnieje szansa, że cię zapamiętają i zechcą pomóc, jeśli tylko będą mogli.
Czytaj więcej
– Jeden z kandydatów poprosił niedawno Ewę:
– Pani Ewo, proszę spojrzeć na moje CV. Czy może coś źle napisałem? Odpowiedziałem już na setki ogłoszeń, ale tylko pani agencja i jeszcze jedna firma zaprosiliście mnie na spotkanie. Czy z moim CV coś jest nie tak?
Czytaj więcej
A oto przykładowe pytania rekrutującego, które sprawdzą, czy posiadasz wystarczające umiejętności interpersonalne:
Czytaj więcej
Pewnym ryzykiem pracy w koncernach jest zatrudnienie na bardzo wąsko wyspecjalizowanych stanowiskach. Kilka lat temu Ewie zaproponowano stanowisko menedżera HR na kraje niemieckojęzyczne. Oznaczało to, że miałaby się nauczyć kodeksu pracy i innych uwarunkowań obowiązujących w krajach niemieckojęzycznych Europy i z centrali koncernu, którą przeniesiono do Polski, obsługiwać firmę w Niemczech, Austrii i części Szwajcarii. Najpierw bardzo się ucieszyła, zwłaszcza że wynagrodzenie było atrakcyjne. Po zastanowieniu doszła jednak do wniosku, że to będzie pułapka, tzw. złota klatka. Wystarczy bowiem, że koncern postanowi zmienić siedzibę swojej centrali i przenieść ją do krajów jeszcze tańszych niż Polska, Ewa zostanie z niczym. Jak nabyte przez nią umiejętności oceni rynek pracy? Konkretna wiedza merytoryczna dotycząca prawa pracy w krajach niemieckojęzycznych nikomu w Polsce się nie przyda. Pozostanie jedynie znajomość języka niemieckiego i umiejętności menedżerskie. Czy to wystarczy, aby kobieta w średnim wieku mogła się czuć pewnie na rynku pracy w Polsce?
Czytaj więcej