Pamiętaj, że twój rozmówca będzie nadzwyczaj wyczulony na to, czy mówisz prawdę. Osoby, które posiadają umiejętność rekrutowania innych, będą zadawały pytania typu:
Czytaj więcej
Co można robić, gdy… ostatnie 10-20 lat było się szefem produkcji w dużej firmie? Atutami takich kandydatów jest zazwyczaj dobra znajomość wewnętrznych procedur pracy w koncernach. Z reguły wiedzą oni, jak są konstruowane budżety, jak podejmowane decyzje. Jeżeli byli kierownikami lub dyrektorami produkcji – nie łudźmy się – mniej znają się na fachowej robocie, a bardziej na organizowaniu pracy, planowaniu produkcji, przewidywaniu ryzyka, zapewnianiu stałości i płynności. Takie osoby zazwyczaj są komunikatywne, dobrze zorganizowane, potrafią argumentować. Dobrze sprawdzą się w handlu B2B jako konsultant/doradca ds, dóbr inwestycyjnych, produkcyjnych, IT, systemów lub usług pracy tymczasowej. Wyzwaniem dla takich osób będzie nauczenie się sprzedaży. Rozpocząć jednak powinny od zmiany nastawienia – treningu mentalnego. Powinny wyobrazić sobie siebie w roli konsultanta, handlowca itp. Jeżeli ta zmiana się uda – takie osoby sprawdzą się np. w zawodzie zarządcy nieruchomości, menedżera projektu i większych przedsięwzięciach organizacyjnych. Są bowiem dobrze przygotowane do zadań logistycznych i spedycyjnych – choć również w tej sytuacji często będą miały w zakresie obowiązków pozyskiwanie klienta.
Czytaj więcej
Doświadczenie rekrutujących powstaje na podstawie zdarzeń z ich praktyki zawodowej – tych dobrych, ale i złych. I jak to zwykle bywa, przenoszą tę jednostkową wiedzę na wszystkich ludzi. Jeśli zdarzyło się, że zatrudniona z ich rekomendacji młoda kobieta już w drugim miesiącu pracy przyniosła zaświadczenie o ciąży, poszła na zwolnienie i ponownie zgłosiła się po czterech latach, roszcząc pretensje do dawnego stanowiska, zapewne nie będą przychylnie ustosunkowani do młodych kobiet. Z kolei ich niechęć do pracowników, którzy niegdyś pełnili funkcje dyrektorów i prezesów w dużych firmach może wynikać z faktu, że spodziewają się po nich generowania wysokich kosztów przy braku zaangażowania w działania operacyjne.
Czytaj więcej
Jeśli chcesz zwiększyć swoje szanse na rynku pracy, nie musisz rozpoczynać kolejnych studiów czy kursu doszkalającego. Często bardziej przydatne niż poszerzanie wiedzy okazuje się rozwijanie konkretnych umiejętności. A pożądanymi umiejętnościami będą zawsze w gospodarce rynkowej umiejętności sprzedaży, prezentacji, komunikowania się, nawiązywania i podtrzymywania relacji, a także zarządzania finansami osobistymi. Przy czym okazją ku temu nie musi być wyłącznie praca zawodowa. Takie umiejętności rozwiniesz również, odbywając wolontariat, a nawet pracując na rzecz własnej rodziny (przy opiece nad osobą starszą, prowadzeniu gospodarstwa domowego, urządzaniu imprez rodzinnych). W dalszych rozdziałach książki dowiesz się, jak ważne jest, w jakiego rodzaju firmach pracowałeś i jak przez pryzmat twoich poprzednich pracodawców będą oceniane twoje umiejętności i… postawa w życiu i pracy.
Czytaj więcej
Powyższe kryteria zadecydują o tym, czy w ogóle zostaniesz zaproszony na rozmowę kwalifikacyjną. Dopiero podczas niej – pierwszej, drugiej lub kolejnej – zapadnie decyzja, czy dostaniesz angaż. A tutaj liczyć się będą czynniki, których znaczenie trudno przecenić.
Czytaj więcej
A może powinieneś odpowiedzieć na inny zestaw pytań, tym razem dotyczący przede wszystkim ciebie samego? Czy tak naprawdę chcesz właśnie TE} pracy? Czy twoje cele są zgodne z tymi, które deklarujesz w listach motywacyjnych? Ile tak naprawdę jesteś w stanie poświęcić, aby otrzymać dane stanowisko? Czy potrafisz przełamać dawne nawyki, dążenie do wygody? Zmienić głęboko zakorzenione przekonania na swój temat, na temat świata? I wreszcie, pokonać fałszywą dumę, która nie pozwala ci opuścić zdobytej pozycji z obawy, by nie przegrać?
Czytaj więcej
– Rekruter: „Proszę opowiedzieć coś o sobie”.
– Ty: „Mam udane i bogate życie. Czego konkretnie oczekujecie od kandydata na to stanowisko? Pragnę wypowiedzieć się o tych sprawach, które państwa interesują najbardziej”.
Czytaj więcej
Z tych powodów chętnie zatrudnia się kandydatów z czyjegoś polecenia. Jeżeli kandydat jest polecony, wtedy osoba decyzyjna czuje większe zaufanie do danej osoby, bo z reguły ktoś inny ręczy za nią własną reputacją. Kwestia zaufania do kandydata, obiecywanej sobie jego lojalności dla wielu pracodawców i przełożonych jest nawet ważniejsza niż formalne kwalifikacje. Zaufanie jest także najważniejszym elementem komunikacji. Z tego punktu widzenia można zrozumieć wiele mechanizmów, ale również bardziej skutecznie ubiegać się o zatrudnienie. Warto więc ćwiczyć się w byciu godnym zaufania. Jest to jedna z tych umiejętności, która – gdy jest nieprawdziwa – bardzo szybko zostaje zweryfikowana.
Czytaj więcej
Czy osobom atrakcyjnym fizycznie żyje się łatwiej? Zapewne tak. Wskazuje na to praktyka i obserwacje bardzo wielu osób. Osoby atrakcyjniejsze fizycznie – zwłaszcza kobiety – mają łatwiej na każdym szczeblu kariery, zwłaszcza gdy decyzje podejmują mężczyźni. Pozwól, że przytoczymy ci prawdziwą historię.
Czytaj więcej
Inny przykład. Opowiedział go Ewie kandydat, który aspirował do stanowiska prezesa średniej wielkości koncernu w Polsce. Decyzja już prawie zapadła i dotychczasowy szef, Francuz, który wybierał się z powrotem do centrali, zaprosił go na kolację. W trakcie miłej pogawędki nagle zadał kandydatowi pytanie: „Czy pan się masturbuje?” Kandydat był tak zaskoczony, że wręcz powątpiewał, czy na pewno dobrze zrozumiał. W efekcie… nie został zatrudniony. I nawet nie wie, dlaczego. Naszym zdaniem, najlepszym wyjściem z tej trudnej sytuacji byłoby obrócić kłopotliwe pytanie w żart. Kobiety mają łatwiej, mogą się po prostu śmiać.
Czytaj więcej
Pracownicy przyjmowani do pracy otrzymują na wstępie ogromne wsparcie – pracodawca inwestuje w ich wdrożenie i przyuczenie, jednak gdy popracują 2-3 lata, zaczynają cofać się w rozwoju, uwsteczniają swoją inteligencję, zaradność i przedsiębiorczość. Zatracają umiejętność samodzielnego działania. Boją się podejmowania decyzji, obawiają odpowiedzialności, bo w korporacji decyzje podejmowane są zbiorowo i przy współudziale wielu osób. Tak mocno identyfikują się z koncernem, że ich poczucie własnej wartości poza nim praktycznie przestaje istnieć. Oceniają siebie jako człowieka i pracownika poprzez wartość marki koncernu na rynku. Na przykład: marka Coca-Cola lub Pepsi jest fajna, więc gdy ty zostaniesz pracownikiem koncernu, też będziesz fajny. Ewa zna przedstawicieli handlowych, którzy pracują bardzo ciężko po 12-14 godzin dziennie za niewielkie pieniądze, ale sam fakt, że przed blokiem stoi oklejony logiem koncernu samochód służbowy, to dla nich wystarczający powód, aby się poświęcać.
Czytaj więcej
Gdy sięgasz po filiżankę z herbatą – druga strona czyni to samo. Gdy zadasz jakieś pytanie – otrzymujesz bardzo wyczerpującą odpowiedź nawet z nieformalnymi szczegółami. To świadczy o pewnej ekscytacji i entuzjazmie drugiej strony,
Czytaj więcej